Διαθήκη Βιόλλας Περδικάρη

Από την τέφρα μου ίχνος να μη φυλαχτεί
2020

                           Εκ Ρεθύμνης *

             (Εν Βενετίαν Παρασκευή 27.2.1669)

 

«… αφίνω τζί μαρίας γελασσοπούλας τζι θυγατέρας ο

πού την ονομάζουν μένεγα, τα δίο μου κονίσματα […]

και τα δύο σέκια [δοχεία] οπού έχω και το στρόμα μου

ως κύτετε με το στρομάτζο με το παγιαρίτζο [αχυρένιο στρώμα]

και τα τρία σευγάρια σετονιάκια μονοκυτριάρικα και τη

φλετζάδα [πάπλωμα], τα συδεροκούταλα, έξι πετζέτες

και τρις μαντίλαις […] αφίνω τζι τζούκενας ένα ποκάμισω

και τρις λύτρες [ιταλικό νόμισμα] να με αλάξει οσάν αποθάνω []

έχω άλλο ένα αργιρό πυρούνι εις το φόδρο της κασέλας και ξίζει

ενέα λύτρες και αφίνο να το πολήσουν να πάρουν του αγίου γεωργίου

μίαν λαμπάδα οπού την ήχα τάσιμον…»

 

       Από την τέφρα μου ίχνος να μη φυλαχτεί, Άγρα, 2020

 

 

 

*Η διαθήκη της Βιόλλας Περδικάρη στο Κ.Δ. Μέρτζιος Κρητικά Χρονικά, εκδ. Α.Γ. Καλοκαιρινός, 1958,

τ. ΙΒ’, κεφ. «Πέντε διαθήκαι Κρητών από τα αρχεία της Βενετίας» σσ. 368-380, ιδ. 372-374,

Ψηφιακή Βιβλιοθήκη Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.

Περισσότερα από τον/την Σακελλαρίου Σοφία

Με την ευγενική υποστήριξη:
ΙΔΡΥΜΑ ΙΩΑΝΝΟΥ Φ. ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ

©2015-2024 poets.gr |

Επιμέλεια: Μάνια Μεζίτη

poets.gr

Χρονολογικά

Αλφαβητικά