Από τη διαθήκη του Βενιαμίν Φραγκλίνου *

2020

(1789)

«… Δίνω στην κόρη μου Σάρα τετρακόσια οκτώ διαμάντια,

παρακαλώντας την ωστόσο να μη φτιάξει με κανένα από αυτά

στολίδια για τον εαυτό της ή για τις κόρες της, και να μην τα

επιδεικνύει με τον μάταιο και άχρηστο τρόπο που φορούν

τα κοσμήματα σε αυτή τη χώρα…»

«Ω, είναι άδικο, άδικο, μπαμπά,

τρελάθηκες τελείως;

Δεν με νοιάζει η διαθήκη σου, μπαμπά,

εγώ θα τα φορέσω,

και τα τετρακόσια,

και θα ‘ναι μέρα μεσημέρι»

εικάζεται πως αναφώνησε η Σάρα

μετά την ανάγνωση της διαθήκης.

Αλλά το ουσιώδες

δεν είναι τι είπε.

Είναι τι έκανε:

Δεν πειθάρχησε

στην τελευταία επιθυμία

του πατρός της.

[Κι αυτό δεν είναι εικασία.

Υπάρχουν στοιχεία.

Είναι γεγονός.]

Από την τέφρα μου ίχνος να μη φυλαχτεί, Άγρα, 2020

*Βενιαμίν Φραγκλίνος (1706-1790): Αμερικανός πολιτικός, από τους συντάκτες της

Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας των ΗΠΑ, φυσικός και εφευρέτης. Η διαθήκη του στην ηλεκτρονική