Μεταξουργείο
Κάνω απ’ ώρα τρύπες στα μπουκάλια της ρακής
με καουτσούκ σπαθί
δε με μαλώνουν τώρα
γύρω τα χάλκινα και το νταούλι στην πλατεία
ένα σετ καλλυντικών της γειτονιάς τα φώτα
χορεύουν σαν τα Τελετάμπις
κάποιο παιδί αγαπημένο με τη σκέψη
δεν μπορεί να με βοηθήσει πια η μάνα μου
κι ένας ελέφαντας λευκός που λευτερώθηκε
από μια ζωγραφιά στο νηπιαγωγείο
χορεύουν παίζουνε τα πόδια τους στην άσφαλτο
σπρώχνουν τον πρίγκιπα με τα βαθουλωμένα
μάτια και το ντέφι
χτυπάνε όλοι τον πεζόδρομο στις τελευταίες
σπίθες της φωτιάς
του βασιλιά καρναβαλιού.
Μόνο κανέναν μη μου φέρεις σπίτι, Θράκα, 2021
Με την ευγενική υποστήριξη:
ΙΔΡΥΜΑ ΙΩΑΝΝΟΥ Φ. ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ
©2015-2022 poets.gr |
Επιμέλεια: Μάνια Μεζίτη