Γεροντάκια τα λόγια μας,

γεροντάκια σκυμμένα στις διαθήκες τους,

μετρούν

τη σκεβρωμένη σκιά τους

περιουσία αιώνια,

εννοούν

το υπόγειό τους στα Πατήσια

αείζωο, αειφεγγές,

«θα σας το γράψω – δεν θα σας το γράψω»

απειλούν τους κληρονόμους.

«Θα σας το γράψω – δεν θα σας το γράψω»

το πειρατικό.

Κηρύσσουν πολέμους.

Οι αιώνες μυρίζουν καμένα αδέλφια,

πρωτοξάδερφα σφαγμένα,

γεμίζει ώς πάνω ο καιρός

με αίμα μανάδων και παιδιών.

Τα καημένα τα γεροντάκια.

Τα καημένα τα λόγια μας.

       Από την τέφρα μου ίχνος να μη φυλαχτεί, Άγρα, 2020

*Τ.Σ. Έλιοτ, «Γερόντιον» Άπαντα τα ποιήματα, μτφρ. Αριστοτέλης Νικολαΐδης, Κέδρος, 1984, σ. 67-69.