όταν νυχτώνει στο λιμάνι ξέρω
πώς ακριβώς σκάει το χρώμα στο κύμα
κι αν κοιτάς στο βάθος ευθεία πάντα βρίσκεις τις νύχτες μισό το φεγγάρι

αν

έβγαζες απ' την τσέπη σου ένα καλαμάκι και ρουφούσες τη θάλασσα, θα μου έπαιρνε περίπου
δέκα λεπτά να περάσω απέναντι

αν

δεν μπλέκονταν στα πόδια μου δόντια και μπουκάλια αναψυκτικών

αν

δεν κολυμπούσαμε στα ίδια νερά με δεκάδες ανθρωπιστικές αποστολές
από την δύση στην ανατολή και από την ανατολή στη δύση είναι
μια ανάσα δρόμος

θα το ήξερες αν είχες πάει στη μυτιλήνη

      Γνωρίζω αυτές που πλέκουν στη μέση της θάλασσας, Θράκα, 2022