Φρέσκα μύγδαλα με πράσινο φλούδι οι στίχοι.

Σπάζω το σκληρό τους περίβλημα.

Τσακίζω τις λέξεις

να μείνει η κατάλευκη σάρκα.

Να μιλήσει σιωπή

η άσπρη ψίχα.

Γάλα αλήθειας που πάγωσε.

Κόκαλα που τριζάτα ασπρίζουν στον ήλιο.

Μα τι πήγε στραβά; Ποιο

σπασμένο κομμάτι, ποιος στίχος λειψός

στον λαιμό καρφωμένος

με πνίγει;

      Αμείλικτο νερό, Οι εκδόσεις των φίλων, 2019