όλα τα χέρια σταθερά σημάδεψαν –

πάντα ακριβές πάντα

εύστοχες οι λέξεις μου

μίλησαν άλλοτε ξυστά

τραγούδια αντιγυρίσαν

βάφοντας κάποτε στο αίμα τον αετό

τη σάρκα την ψυχή μου σκίζοντας

κομμάτια από γυαλί

μόλις στο νέο επρόβαλα το βήμα

– τα οπλισμένα χέρια μονομιάς σηκώθηκαν

(τόσα που βάρυναν μαχαίρια πίσω μου

ακόμα τη ζητάτε τη φωνή μου;)

        Από τη συλλογή Τα επόμενα πένθη, 1997 

        Επιτάφιος δρόμος, Ποιήματα Α' [1985 - 2010], Κουκκίδα, 2020