τι θα μπορούσες να κάνεις με τέτοιο κειμήλιο; 

είναι βαρύ για έναν ώμο

κι εσύ δεν τρως καλά τα μεσημέρια 

εκείνο το μήλο το 'φαγες μόνη σου

και μόνη πέφτεις έκτοτε

έχεις ολόκληρη Βαβέλ στη γλώσσα σου

κι όλο κλωτσάς τον αέρα να πετάξεις

δεν έχει πέταγμα εδώ, εδώ έχει χώμα

όταν μπερδεύεις τα χρόνια με ακρίδες 

πέφτουν, σου τρώνε τα σπαρτά και φεύγουν

     Μερικές φορές η λύκαινα, Θράκα, 2019