στο δρόμο για το υπογεγραμμένο χαρτί

Βαδίζουμε μέσα από έναν γύφτικο καυγά που τελειώνει:

Σου λέω μόνο μάζεψε την κόρη σου.

Το νήπιο με τα μπερδεμένα μαλλιά ακολουθεί τη νεαρή

μητέρα στην Μεσογείων, αυτή κρύβεται

πίσω από τα αυτοκίνητα: Γύρνα πίσω, άμα σε πιάσω.

Στην επιστροφή τα αγόρια μπουγελώνονται. Τα κορίτσια

με τις πολύχρωμες παντόφλες μας χαιρετάνε και κοροϊδεύουν.

στην ουρά για το βιεννέζικο σάντουιτς

Ίσιωσε τα μαλλιά και φόρεσε την ποδιά της αλυσίδας

κυλικείων quality taste: Ναι, αγορίνα μου,

απαντάει μπάσα στους νέους γιατρούς. Μην μου

δίνετε όλες τις παραγγελίες μαζί μπερδεύομαι,

απευθύνεται γατίσια στους μεσήλικες χειρουργούς.

Η σεξουαλικότητα, που πιστεύει πως πιστεύουν

πως διαθέτει, λήγει με το σχόλασμα ─ στη βραδινή γραμμή Α27.

Περιμένω το εξιτήριο του πατέρα.

από το νοσοκομείο Αττικόν   

Η κυρία πέρασε όλη τη νύχτα στην καρέκλα: Η κόρη μου

θα μου φέρει ένα καθαρό, που είναι οι γιατροί,

ο άντρας μου. Πόσες ώρες, πόσα παίρνεις;

Ένα κρεβάτι από τα τέσσερα του θαλάμου έχει τις

κουρτίνες γύρω του τραβηγμένες. Το εξιτήριο είναι

άσπρο· πιάνει ελαφρά το γείσο του καπέλου του:

Γεια σας υγεία περαστικά, ευχαριστώ για την καλή

παρέα. Περιποιημένος, με λίγο αίμα στο μανίκι από

την πεταλούδα.

Στην Αθηνών-Λαμίας ένα σχολικό καίγεται, ο καπνός

ενώνεται με τον καύσωνα και τα φορτηγά.

Κλείνουμε το κλιματιστικό.

      Ο πίσω τοίχος, ο ανεπίσημος, Ενύπνιο, 2021