(Στην Άννα Καρένινα του Λέοντος Τολστόι)

Στη σκιά που σχηματίστηκε
-όταν έλαμψε δια της απουσίας της-
αφομοιώθηκε η μορφή του.

Στο βουητό που ακούστηκε
-όταν βυθίστηκε στη σιωπή-
έσβησε η μελωδία της ανάμνησης.

Στην πληγή που μάτωσε
-όταν σταμάτησε το χάδι-
εντοπίστηκε η βασική αποτυχία.

      Περί έρωτος ως μόνου δαιμονίου, Μελάνι, 2020