Ύμνος *

Εγώ το μαύρο θα κρατάω έως θανάτου
2016

Μόνο το φως τολμούσε όπως αυτή σε μια στιγμή

αναπάντεχη να ιππεύσει το τρεχούμενο νερό· το ακα-

ριαίο του τίναγμα μ' ένα αλτ να τιθασεύσει μετατρέ-

ποντας σε υπάκουη σέλα. Εντέλει τόσο τίποτα για μια 

προδομένη αγάπη. 

 

 

 

 

* Αγάπης άσκηση: Διαιρώ το ένα δια του δύο και πηλίκον

ακέφαλο αισθάνομαι στις άδειες μου τσέπες. Ό,τι διαιρείται

χάνεται λοιπόν όπως η αγάπη. 

 

      Εγώ το μαύρο θα κρατάω έως θανάτου, Κέδρος, 2016 

Περισσότερα από τον/την Παπαγεωργίου Γ. Κώστας

Με την ευγενική υποστήριξη:
ΙΔΡΥΜΑ ΙΩΑΝΝΟΥ Φ. ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ

©2015-2024 poets.gr |

Επιμέλεια: Μάνια Μεζίτη

poets.gr

Χρονολογικά

Αλφαβητικά