και προπαντός

να μην σιχαίνομαι

όσα μπορώ

και συνηθίζω 

το κρεβάτι που τρίζει

την τηλεόραση ως μοναδικό

συνομιλητή

τα παγωμένα καλοριφέρ

τις κονσέρβες

τις τρύπιες κάλτσες

τα αντικαταθλιπτικά χάπια

το όνομά μου στις λίστες

ευρέσεως εργασίας

τους τέσσερις τοίχους

τις άδειες κορνίζες

τα πλαστικά μαχαίρια

την νεκρή μου γάτα

τις πόρτες ασφαλείας

την χαμένη μου αξιοπρέπεια

τις πόρτες ασφαλείας

      Ο άνθρωπος τανκ, Θράκα, 2017