Κάθε απόγευμα
ένα ασάλευτο χέρι ζωγραφίζει στο τζάμι.
Ένας σκοπός χωρίς νόημα,
ανυπαρξία και ρέμβη.

Κι αν είναι Κυριακή ή Δευτέρα, τι έγινε,
δεν χάλασε η ζωή μας.
Η ποίηση και η αγάπη δεν κανονίζονται
ούτε κι εσύ αν θα ’ρχεσαι τα βράδια.

Δυο τρία μέτρα, δυο βήματα είναι η χαρά,
αλλά αυτά δεν κανονίζονται.
Το χέρι στο παράθυρο καπνός,
ασάλευτα τα δευτερόλεπτα.

Ναι, βρε, μη χάνεσαι

     Διάβαση, Ενύπνιο, 2021