Υπάρχει ακόμη αγάπη
σ' αυτό το τραπέζι˙
το μαρτυρούν οι απλές χειρονομίες
τα σταθερά βλέμματα
ο τρόπος που γεμίζει ο ένας το ποτήρι του άλλου.

Υπάρχει κάτι αληθινό
στην επιθυμία, στην αγωνία
να ειπωθούν όλα
τώρα που βρέθηκαν πάλι μαζί
τόσο κοντά.

Τόσο κοντά.
Ο καθένας εξόριστος στον ρόλο που του δόθηκε,
προσπαθώντας να κλάψει
όσο πειστικότερα μπορεί
τον δικό του νεκρό.

Όπως σε μια οικογένεια.

  Adieu, Νεφέλη, 1996