Κούρδοι ή Κούδροι,
μερικές φορές τα χείλη μου μπερδεύονται·
όμως τα βράδια,
όταν στην πολιτεία απλώνεται η σιγαλιά
και τα τριζόνια του κήπου μου
μετασταθμεύουν στο μυαλό μου,
η ψυχή μου ένοπλη
ανηφορίζει στα βουνά σας
και ντουφεκάει
για τη λεφτεριά σας που ανατέλλει
και τη σκυλίσια μου ζωή
που ξημερώνει πάλι αύριο.

     Ξένος ειμί και άλλα ποιήματα, Τυπωθήτω, 2002