Ίχνη τοπίων που άλλοτε

Κώστας Γ. Παπαγεωργίου 

Κ’ αν λοξοδρόμησα δεν μετανιώνω

αύριο θα σεργιανώ με τις πατούσες του Τιτάνα

ένα αηδόνι στο ταγάρι μου

νούμερο γερμανικό

στα ναρκοπέδια της μνήμης

και των απάτριδων τα χιονισμένα ίχνη

Οι χαμένες ώρες οι ανείπωτες λέξεις

μ’ έσπρωξαν στα τοπία των γραμμών

και των χρωμάτων

όπου ο τρόμος διαλύεται στο φως

του πρώτου ύπνου

του ύστατου φιλιού

της γενεσιουργού ανάγκης

Τώρα που το ποίημα εκρήγνυται

με φτερά κομμένα θα ίπταμαι

επόπτης στο πιο ψηλό σκαλί

ανάμεσα σε δυο κορίτσια

που τροχίζουν το μαχαίρι τους

κ’ οι αμυγδαλιές θ’ ανθίζουν όψιμα

      Παραμεθόριος, Εκδόσεις Γκοβόστη, 2021