Ο ένοικος

Το ελάχιστο σώμα
2021

Θέλω να πω για εκείνον τον μοναχικό ένοικο,
χωρίς συγγενείς και φίλους ή κατοικίδιο,
ότι ένα βράδυ τον είδα να παίζει τυφλόμυγα
κυνηγώντας έναν μηχανικό παπαγάλο,
ότι μια γυναίκα με βαριά κόκαλα, ξανθιά,
έρχεται πότε πότε σπίτι του και καθαρίζει
κι ύστερα αυτός της λούζει τα μαλλιά,
ότι τον λένε Ερρίκο και δεν έχει ονομαστική εορτή,
ότι κάθε Πρωτοχρονιά θυμάται
ότι φύτεψε στο μέτωπο της γυναίκας του μια σφαίρα
και κλαίει και θυμάται
και ασταμάτητα κλαίει
ενώ παγώνουν τα δάκρυά του
και γεμίζει το δωμάτιο χιόνι,
χωρίς κανένας να έμαθε ποτέ για το φονικό,
ή ίσως μόνο εγώ,
όταν στα μάτια μου ιδρύθηκε ο μύθος.

 

      Το ελάχιστο σώμα, Ενύπνιο, 2021 

 

Περισσότερα από τον/την Καπελλάκη Φωτεινή

Με την ευγενική υποστήριξη:
ΙΔΡΥΜΑ ΙΩΑΝΝΟΥ Φ. ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ

©2015-2024 poets.gr |

Επιμέλεια: Μάνια Μεζίτη

poets.gr

Χρονολογικά

Αλφαβητικά