Ίλιγγος

Το πρόσωπο εντός μου
2021

Αφέθηκα σε νύχτες από σκόνη, με ένα φως

που μου φόρτωσαν, δανεικό, μα ολότελα

δικό μου. Συντηρήθηκα σε μια νύχτα αιώνια .    

Τα ηλιοτρόπια αποσύρθηκαν από μέσα μου,

ηττημένα. 

Απολογούμαι (στο διάολο οι τύψεις) -εγώ,  

πυρουτεχνουργός της ευτυχίας- πως το τελευταίο

     πυροτέχνημα σαν έσκασε, 

δεν ακούστηκε κρότος / μέσα σε κρότους κυλάει

    η ζωή μας.       

Ηρεμία τώρα.

Να αυξήσω την ένταση των σιωπών,

να σβήσουν δειλές οι φωνές, έτσι θα αυξηθεί  

    κλιμακωτά η λάμψη μου, θα δραπετεύσει

από την αοριστία,  θα στερεωθεί. Σιγά σιγά.          

 Άλλωστε τα πυροτεχνήματα είναι για δειλούς  

μου 'χες πει·

Η διάρκεια είναι αυτή που μετράει κι ας είναι

για μια στιγμή το τέλος. 

Θέλω ένα φως ακέραιο -κι ας ματώνω για χάρη του-

γεμάτο σταθερότητα κι έναν υπέροχο ίλιγγο.   

Τον ίλιγγο του ύψους. Μας απομένει η τέχνη της

ισορροπίας κι ένα ατελείωτο παρόν, διαδοχικό

και ακαθόριστο.

  

ΥΓ

 

Ευθεία, στο βάθος του διαδρόμου,

στο οστεοφυλάκιο, δε θα βρεις αυτό που ψάχνεις.

Οι νεκροί με τους νεκρούς τους.

Πάρε βαθιά ανάσα

επανέλαβε μετά από εμένα :

Είμαι ζωντανός.

 

     Το πρόσωπο εντός μου, Θράκα, 2021

 

 

 

 

 

 

 

Περισσότερα από τον/την Αθανασέλος Δημήτρης

Με την ευγενική υποστήριξη:
ΙΔΡΥΜΑ ΙΩΑΝΝΟΥ Φ. ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ

©2015-2024 poets.gr |

Επιμέλεια: Μάνια Μεζίτη

poets.gr

Χρονολογικά

Αλφαβητικά