für Kox

έχω ένα κεραμίδι που γίνεται μαύρο

από τον καπνό

κάθε βράδυ

– κάθε που σβήνω το λαμπατέρ –

με καπνίζει σαν τσιγάρο

Αμστελόδαμου

τα χαράματα

– κάθε που με σβήνει ο οργασμός –

μου πετάει πνιχτές

κραυγές στα σκέλη

λατίνων εραστών

από Βαρκελώνη

στη χαραμάδα της

μέρας

έρχεται φρεσκοψημένο σαν

κεραμικό περιωπής

– Πικασό και βάλε! –

λιγουρεύεται τον γάτο μου

δεν ξέρει πως στην Αίγυπτο

τους θεούς τους προσκυνούν

μέχρι θραυσμάτων!

       ό,τι ΛύΠει ΣΥΝΑΡΜΟΛΟΓείΤΑΙ, Σαιξπηρικόν, 2023