- 2018
Συνηθισμένος να συναντά
σκιές κλαμένες στη γειτονιά,
με τις χούφτες απλωμένες, πετρωμένες,
να περιμένουν το γράμμα δυο-τρεις ζωές,
ο ταχυδρόμος ξαφνιάστηκε
σαν μ’ είδε να μην τρέχω, να μην τον ρωτάω.
«Δεν έχει γράμμα για σένα» με τσίγκλησε.
«Α, δεν πειράζει. Ήρθε ο καιρός μου να γεράσω»
είπα γελώντας δυνατά.
Κι αίφνης
ο ταχυδρόμος χάθηκε.
Ένα αεράκι φύσηξε ψυχρό,
σκορπίστηκαν τα φύλλα
της ακακίας, των γιασεμιών,
η νύχτα έφτασε ήσυχα εδώ.
Δεν φάνηκε στο δρόμο μου ξανά
κάτι που να θυμίζει ταχυδρόμο.
Υπάρχει γράμμα για μένα;. Μελάνι, 2018