- 2021
Μέσα σ’ ανήμερες χρονιές και μέρες δίχως ήλιο
αμύνομαι να παραμείνω αυτός που είμαι,
τη φύση μου διπλασιάζει
το μεράκι, ο στίχος, η αγάπη·
επιδιώκω τη συντροφιά όσων το βλέμμα είναι
ανυπόκριτο και το δροσίζει η αμφιβολία·
σ’ όσους δεν αμύνονται, δείχνω το καλό μου πρόσωπο.
Λιώναν με τις μπότες το χορτάρι, Ενύπνιο, 2021
Περισσότερα από τον/την Μηλιώτης Παναγιώτης
-
Λιώναν με τις μπότες το χορτάρι