- 2020
Έτρεχε να τον προλάβει στο λιμάνι
της είχαν πει πως ήταν πια μονάχα κόκαλα και δέρμα
σκιά φρικτή του εαυτού του.
Πώς θα τον γνώριζε
αφού ποτέ δεν είχε δει το πρόσωπό του;
Κι εκείνος που της έγραψε όρκους αγάπης
θα την ξεχώριζε στο πλήθος;
Άνεμοι σκοτεινοί αρπάζανε την προκυμαία
και τα μαλλιά της ξέπλεκα πουλιά στους ουρανούς.
Όταν αντάμωναν μόλις νεκρός εκείνος
κι ανάμεσά τους ένα φράγμα αόρατο
πολιορκία αγγέλων.
Δαιμόνιοι, Μελάνι, 2020