αν είχαμε δυο τρεις ώρες στη διάθεσή μας
θα μπορούσα να σου ζωγραφίσω
όπως ζωγραφίζουν τα παιδιά για τις μανάδες τους
χωρίς να ξέρουν τι είναι μάνα
θα σου έφτιαχνα νερό με λεμόνι και δυόσμο
και θα φιλούσα τον αφαλό σου καθώς θ' ανέλυες
την ενδεκάτη θέση για τον Φόυερμπαχ

ύστερα θα μ' έβγαζες φωτογραφίες
ενώ θα 'ψαχνα επίμονα να βρω ορίζοντα
απ' το παράθυρο που βλέπει στον ακάλυπτο
– τα στήθη μου στο κρύο τζάμι

αν είχαμε δυο τρεις ώρες θα προσπαθούσα
να σ' αγαπήσω περισσότερο από μένα

όμως η επανάσταση στην ημερήσια διάταξη είπες
αυτά μπορούν κι οφείλουν ν' αναμείνουν

σκουπίζεσαι και φεύγεις
σου στρίβω τσιγάρο
να το καπνίσεις στο δρόμο

     Ιστορίες απ' το ονειροσφαγείο, Μανδραγόρας, 2014