Τη νύχτα εκείνη
ένα γιασεμί αναζητώντας
αφού ως δια μαγείας
όμως εγώ αλίμονο
το χέρι άνοιξα
παραλείποντας.

Έτσι ή μάλλον όχι ακριβώς έτσι
ερωτευμένος βέβαια
κάνοντας κατάχρηση
εύχυμων φωνηέντων.

Στα λιμνάζοντα ύδατα της μνήμης
το μυρωμένο μυστικό
προμηνύοντας επιστροφές ανεπανόρθωτες.

Προσπάθησα πολλές φορές
στη γλώσσα της βανίλιας
ελπίζοντας
πλην όμως πάντοτε μονολογώντας.

Όποια θάλασσα κι αν πάρεις
στα παράφορα νερά μου μέσα
θα πνιγείς.

   Η νοσταλγία των ουρανών, Νεφέλη, 1991