Η ηχώ της ψυχής

Ευγενία
2016

Α’

Επιλεκτικά,
η ηχώ της ψυχής
στους χρόνους ενηλικίωσης
του γένους,
φτερουγά μύγα ενοχλητική,
δωρίζει φλάμπουρα και ξόρκια
για τις βαπτίσεις των θνητών.

Β’


Έκτοτε,
πέρασαν χρόνια δίσεκτα,
πέρασαν επιτάφιες κουστωδίες
με λευκές βιολέτες
και μελισσοκέρι σε ξύλο ανύπαρκτο.

Πέρασαν οι μάχες
των γόνιμων εγώ
και οι μητριές αγωνίες
κεντημένες στο χέρι
του τέλους.
Πέρασαν τα όρια
των επαναστάσεων
γεμάτα ανθρώπινα μέλη
και μισοφαγωμένα σεντόνια
από κορμιά με ατελή σκέλη.

Στην άκρη του τοίχου
μια χάρτινη εικόνα Εσταυρωμένου
να ψαχουλεύει
στο νοτερό παρελθόν
της Άνοιξης
τις μνήμες του κήπου των Ελαιών,
που είχε γκρίζες βροχές
και ένα στεφάνι υάκινθων
δίπλα σε μπρούτζινο βενετικό
μανουάλι
γεμάτο λευκές λαμπάδες
και άμμο με ρόδια.

 

    Ευγενία, εκδ. Πικραμένος, 2016

Περισσότερα από τον/την Σκιαθάς Δ. Αντώνης

Με την ευγενική υποστήριξη:
ΙΔΡΥΜΑ ΙΩΑΝΝΟΥ Φ. ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ

©2015-2024 poets.gr |

Επιμέλεια: Μάνια Μεζίτη

poets.gr

Χρονολογικά

Αλφαβητικά