Πότε πότε γίνομαι πουλί

τοίχου. Χωρίς τρίτη διάσταση

ανοίγουν τα φτερά μου,

λευκά ανθάκια γιασεμιού

σε εικόνισμα νεκρού

ή Παναγίας αχράντου,

σαν τη ζωή όταν γίνεται ενθύμιο,

δίχως φύλο, φύλλα, όνομα,

περίπατος μοναχικός ανάποδος

στη γκρεμισμένη στέγη,

ένα "πουλί μου, δεν μπορώ"

προφορικό,

ή υστερόγραφο "δεν θα 'ρθω" 

σε παλιό γράμμα. 

      Ζωογραφίες, Μελάνι, 2016