αν πρόλαβα και πήρα τη γλάστρα μου δεν το θυμάμαι
δεν πρέπει να γίνονται τα σπίτια τάφοι
φύγαμε και γέμισαν για αιώνες λάσπη

υπήρξα ξανά πρώτη φορά στα δεκατρία

καήκαν οι πατούσες μου στο μαύρο χώμα
ισορρόπησα σ' ένα τσιμεντένιο κολωνάκι

δεν ξέρω αν περιμένω γλάστρα ή μπουκέτο
φοβάμαι αυτό το σφάλμα ή λάθος

πήγα σε πολλές κηδείες τελευταία

τα μπουκέτα τα παίρνει ο αέρας
οι γλάστρες σημαίνουν θάνατο

δεν πρέπει να παίρνουμε το χώμα απ' τη γη

    Μη σκάψετε παρακαλώ εδώ είναι θαμμένος ένας σκύλος, Ίκαρος, 2011