Στέκεις πάνω απ’ την πόλη μ’ άδεια χέρια.

Τι κέρδισες, τι έχασες, τι έμαθες;

Ο κόσμος ολοκάθαρος να τρέμει μ’ ένα αυλάκι γάλα

        στο νιογέννητο βουνό,

μοσχοβολάει  φρέσκος  καφές  και  τραγανό  ψωμί,

κι οι γερανοί σηκώνουνε τεράστιες  τσιμεντόπλακες.

      Ο χλωρός παράδεισος, Κέδρος, 1982