Το σώμα [4]

Το σώμα
1972

Στον έρωτα όλοι είμαστε αυτοδίδακτοι.
Ο έρως δεν είναι σκοπός.
Οι άνδρες παραμένουν πιστοί μόνον προς την εργασία.
Οι άνδρες θεωρούν το έρωτα αλληγορικό διάλειμμα.
Η λήθη ο ανήθικος αυτός μηχανισμός η λήθη.
Η ωραία νεκρή μάλλον είναι αδύνατο να νιώθει υπερηφάνια.
Και την πατρίδα λησμονώ μπρος σ' ένα γυμνό νεανικό γυναικείο σώμα.
Η παρουσία της γυναίκας επιβάλλει την περισυλλογή.
Ναι, είναι ένας μύθος η δήθεν πλήρωση που προσφέρει ο έρως.
Ονομάζουν ζήλεια την αμοιβή του ερωτευμένου προς τη σύνευνόν του.
Η φιλολογία στον καιρό μας διέβρωσε και την σεξουαλική πράξη.
Ο έρως δεν εζήτησε την έγκρισή μας.
Οι άνθρωποι της Ανατολής εκ παραδόσεως και επί χιλιετίες,
είχανε το αρτιότερο σύστημα ιδιοκτησίας γυναικείων σωμάτων.
Το σώμα της γυναίκας είναι ένα οπτικό φαινόμενο,
που ορμητικά τείνει να γίνει ένα γεγονός αφής.
Η συνουσία είναι πάλη. Μόνο στο σκοτάδι δεν φοβάμαι.
Ρόγχος η συνουσία.
Ω, ιερόν αιδοίον και αηδές, ω, φιδομάνα και φιδότρυπα και φιδοφωλιά·
ω, αντι-ωραίον αιδοίον, προπύλαια της πλήξεως·
ω, γλυκιά μου τιμωρία.

  Το σώμα, Τραμ 3/4, Θεσσαλονίκη, 1972

Περισσότερα από τον/την Πετρόπουλος Ηλίας

Με την ευγενική υποστήριξη:
ΙΔΡΥΜΑ ΙΩΑΝΝΟΥ Φ. ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ

©2015-2024 poets.gr |

Επιμέλεια: Μάνια Μεζίτη

poets.gr

Χρονολογικά

Αλφαβητικά