- 1989
Και τι που σωπαίνεις σα θεός
τι που σαν άγγελος μού παίρνεις την ψυχή μου
νυχτώνει και πάνω στη μικρή οθόνη
με λέηζερ σε διαλύω στα καθέκαστά σου
στο μπλε σε χάνω
λιποθυμώ στο κίτρινο
όταν το ρεύμα με τινάζει
όταν ο ίλιγγος φτάνει στο κόκαλο
στη χούφτα σε διαχωρίζω στις τρεις φάσεις σου
από τους τρεις βαθμούς της ελευθερίας σου
σε παίρνω και αχνίζω
ούτε πουλί
ούτε χελιδόνι
για να μην κάψω τα πόδια μου πετάω
το πιο απλό πράγμα του κόσμου είναι
να μην μπορείς να κάνεις αλλιώς
Λέηζερ, 1989