Βάζουμε τα παιδιά να καθίσουν σε κύκλο
και τους ζητούμε να φανταστούν ότι
Ο εκ δεξιών καθήμενος συμμαθητής τους τα αγαπά άνευ όρων
Ενώ αυτά αγαπούν άνευ όρων τον εξ ευωνύμων
Τους εξηγούμε ότι τα συναισθήματά τους
Είναι ανθρωπίνως αδύνατον να αλλάξουν φορά
Σε λίγα λεπτά δυσφορία και αγάπη
Κυκλοφορούν στην αίθουσα σε ίσες δόσεις
Κάποια γίνονται πράσινα απ’ την ζήλια τους
Πρόκειται απλώς για ένα παιχνίδι, υπενθυμίζουμε
Όταν χτυπάει το κουδούνι για διάλειμμα
Κανένα δε σηκώνεται να βγει έξω

     Μεταμορφώ[θ]εις, Πατάκης, 2018