Σαν ατσάλι το στήθος μου βαρύ
και το μυαλό μου απ’ το άγχος να ηρεμήσει δεν μπορεί.
Είναι βράδια που δεν μπορώ να κοιμηθώ
και το ξημέρωμα σα φαντάρος στη σκοπιά το καρτερώ.
Αρρώστησα από τούτη την κατάσταση
και είναι βέβαιη, την βλέπω, την κατάρρευση.

     Έπεα πτερόεντα, Διάνοια, 2024