Μέσα μου κουβαλάω αυτούς που λείπουν

όσους στα χρόνια μέσα ταξιδεύουν 

το καλοκαίρι πια δεν είναι ξένοιαστο

γίνεται φορτικό

από πρόσωπα και μνήμες 

Στημένοι με το βλέμμα προς τα πίσω

βαδίζοντας μπροστά δίχως να βλέπουμε 

δυο κομμάτια είμαστε 

ντε - πιες και ντουμπλ - φας είμαστε 

ρούχα δέρματα είμαστε 

κομμένοι και ραμμένοι 

κυρίως 

συγκολλημένοι 

επανενωμένοι θα 'λεγα.

Κι άλλα θα 'λεγα

μα σαν αυτούς που απαιτούν τη σιωπή 

πολύ φλυάρησα. 

      Ανοιχτά Φωνήεντα και Δαγκωμένα Σύμφωνα, Θράκα, 2022