Παντομίμα

Μικρή διαθήκη
2012

Υπολόγισα τις πιθανότητες και ως Άμλετ παρουσιάστηκα

στη σκηνή για να καυχηθώ

που ακόμα σε πείθω με την υποκριτική μου.

Οι ασβεστωμένες ελιές γύρω από το υπαίθριο θέατρο

προστατεύουν τους ίσκιους μας,

αφήνουν να εννοηθεί πως είμαστε ακόμα ενταγμένοι,

δεν έχουμε επικηρυχθεί.

Τα  λόγια μας επιβεβαιώνονται στην άδεια εξέδρα.

Αγαπημένη Οφηλία, αφήνομαι στο προβλέψιμο

για να νομίσεις πως τα πάντα έχουν αποκαλυφθεί,

πως αυτό που φυλακίζω μέσα μου είναι μια χαμένη στιγμή

κι όχι ένα ακόμα κλοπιμαίο της εμπειρίας.

Δοκιμάζω τις αντοχές μου με το να πιστεύω στο μάταιο,

μόνο και μόνο για να το κάνω στέρεο

μέσα στις πράξεις και στο κενό που κουβαλούν,

θέλοντας να το καλύψω, όταν με τοποθετώ εσκεμμένα

στο κέντρο και με σμιλεύω για να σου μοιάσω.

 

      Μικρή διαθήκη, Περισπωμένη, 2012

Περισσότερα από τον/την Λίλλης Γιώργος

Με την ευγενική υποστήριξη:
ΙΔΡΥΜΑ ΙΩΑΝΝΟΥ Φ. ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ

©2015-2024 poets.gr |

Επιμέλεια: Μάνια Μεζίτη

poets.gr

Χρονολογικά

Αλφαβητικά