Ο πατέρας δούλευε χρόνια τα ξύλα
Αδυνάτιζε
Έγινε φωνή

Ήταν πολλά τα θραύσματα
και δεν φυλάχτηκα
Δεν μπόρεσα, μου' λεγε

Πιστεύαμε τότε
Τρέχαμε με τον άνεμο
ώσπου μάθαμε
πως τις πύλες των αρχόντων χτυπούν οι λαοί
και τις εσώθυρες οι μεταπράτες

Να ξέρεις
καβάλα στο σύννεφο νικιέσαι ευκολότερα
Αντέχει
όποιος αντέχει γυμνός
και πατάει στο χώμα

Τον άκουγα πολύ
και για τα ξύλα έμαθα λίγα

     Η άλλη φωτογραφία, Ρόπτρον, 1990