Υπάρχουν άντρες κρύα ψάρια.
Τα μάτια τους χάντρες στο κενό.
Μετά τον έρωτα αποσύρονται,
σε μουχλιασμένα όστρακα
κοιμούνται.
Μα εγώ αγαπώ τους άλλους
που ζουν σε μαύρα σπίτια
με μόνη την σκόνη
να απλώνει τις σκιές
κι αυτούς πάλι που γράφουν
με κομματιασμένες σάρκες στο σκοτάδι.
Οι άντρες που αγαπώ είμαι Εγώ.
Κροκόδειλοι με κατασπαράζουν κάθε νύχτα.
Καμία σχέση με τα ψαράκια του γλυκού.

      Στον αρχαίο κόσμο βραδιάζει πια νωρίς, Γαβριηλίδης, 2012