Όταν τις νύχτες καταλαβαίνω

πως δεν ξέρω τι θέλω

έρχεται η σελήνη τετράγωνη

σαν καναπές με κρόσσια

και γίνεται τραυματιοφορέας.

Είμαι αλήτης

και σβήνω τη λέξη Θεός

από τις «Σκέψεις» του Πασκάλ

είμαι πλημμυροπαθής και δεν

μπορώ να κλάψω

έχω σιχαθεί το νερό

ετούτα αφηγήθηκα

στη μαγείρισσα του πόστου οχτώ με τέσσερις

όταν μου ζήτησε μασάζ

μονάχα δεν της είπα

πως ερωτεύτηκα τον γιο της

που πέρασε προχτές περιοδεύων

γιατί τον περιέγραψε

όπως μονάχα μάνες περιγράφουν

και τ’ όνειρό μου σελαγίζει

στον ανθρώπινο βυθό.