Στις επετείους ένα πλήθος μακρομάλληδων χορεύει μακεντόνσκι

κάτω απ’ τον φωτισμό του δήμου που κρύβει το μισό τους πρόσωπο

σε κάτι κίτρινο σαν μέλι και σαν μίσος ο χτύπος συλλέγεται απ’ το αυτί

όπως κι οι μέρες που συμβιώσαμε έχουν την αίσθηση γεμίσματος

και περικύκλωσης και τέλος πάντων τέτοια μέρα μαζεύουμε δυνάμεις

για να πούμε τι καλά που νικήσαμε αριθμούς κι ανθρώπους σπίτια

δρόμους κι ίσως τους οδηγούς ταξί που νύχτα προς Καλαμαριά ξεφυσάν

κι αγανακτούν με μετανάστες στα πλυντήρια αυτοκινήτων. Όλα νικήθηκαν

αλλά μαζί κι η ζέστη απ’ το αγκάλιασμα το μάζεμα του σώματος τη νύχτα

στιγμές στιγμές που θύμιζε ρούχο καλά διπλωμένο. Η νίκη απλώθηκε άφθονη

αέρας σ’ άδειο υπόγειο κι αιχμηρά κενά κοχύλια που ματώνουνε το πέλμα και όλα εντάξει.

       Ίσως φύγεις στο εξωτερικό, Θράκα, 2024