- 2015
Κι έτσι επέπλευσα
όχι μόνο στο νερό μα στη στεριά ακόμα
εκεί που τράνταζε το πιο πολύ
Λαθρεπιβάτης γαλαρίας βαθιά
στο ημίφως της ζωής, πιο δυνατούς
αισθάνθηκα τους σεισμούς
και τη μονοξείδωση στις αρτηρίες
που κυλά το αίμα εκεί κάτω·
εν καιρώ ειρήνης -άμαχο ψυχορράγημα
αθέατων πληγών- συνθήκη υποχώρησησς
απ' τα εδάφη της ευτυχίας
Υπόκωφος αχός ανάσας
σε μετάσταση ζωής
κι ανοιγόκλεισμα βλεφάρων
αμυδρό περίγραμμα σώματος
οπτασία νυχτερινή τώρα πια
με κρουστά τύμπανα κι ανάλαφρα πλήκτρα
ενδιαιτώ τη γύμνια
του άδειου μεταμεσονύκτιου δωματίου
Ποιητικές αφηγήσεις, Γαβριηλίδης, 2015
Περισσότερα από τον/την Κομιανός Κωνσταντίνος
-
Ποιητικές αφηγήσεις