Γιγνώσκω τον άνεμο

Μαχόμενος έρως
2014

Σταγόνες ενδιάστατες ζωής
στον ορίζοντα
σταλάζουν στης αφής σου το χάραμα

 

όπου γη και ύδωρ σώματος
κι αναπνοής την άχνη, ένθεν
έσπευσε να ορίσει ο άνεμος
της ειρωνείας μου τον όρκο στον νόστο της σιωπής
τ' αγγέλιασμα, της Οριάνθης θρήνος

 

Σε ύλη διιστάμενος ο πόθος
από μακριά π' ανέμιζε
το συνειρμό μαντίλι
της έωλης μα ευφρόσυνής μου λησμονιάς
καρπίσθηκε
των ζώντων στεναγμών την επικράτεια

 

Κι ασυνεπής στην πίστη μου
κράτησα στην ανάσα της
δυο αναφιλητών αντάμωμα

 

ζητώντας εκείνου του φιλεύσπλαχνου
βοσκού τη βλοσυρή φλογέρα
να μου θυμίζει πώς θα σπαράξω την αυγή
πληρώνοντας το τίμημα

 

     Μαχόμενος έρως, Γαβριηλίδης, 2014

Περισσότερα από τον/την Κομιανός Κωνσταντίνος

Με την ευγενική υποστήριξη:
ΙΔΡΥΜΑ ΙΩΑΝΝΟΥ Φ. ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ

©2015-2024 poets.gr |

Επιμέλεια: Μάνια Μεζίτη

poets.gr

Χρονολογικά

Αλφαβητικά