Ψιλή βροχή
ψιλή κουβέντα
κουβέρτα ακόμα χοντρή
δεν ξέρει γιατί
από όταν έπιασε δουλειά
η άνοιξη αργεί
όπως το σχόλασμά της
πολλές φορές
κλείνει τα μάτια κι αδιαφορεί στο παγωμένο
φύσημα του ανέμου
βγάζει τα χέρια της έξω από το μπουφάν
δίνει ένα σάλτο από την τελευταία σκάλα τού φερμουάρ
μ’ απαράμιλλη θρασύτητα
λιάζεται δίπλα από τη χαλασμένη καρέκλα του αφεντικού
μία κυρία τούς ξυπνάει
φωνάζει πάλι έναν Γιαννάκη
κι από το κλάμα
ενός συγκαμένου μωρού στη γειτονιά
αρχίζει ο ερωτικός οίστρος ενός γάτου
ξεσηκώνοντάς μας
όλους στη δουλειά
για την πεταλούδα που ’κλεισε
στ’ άσπρο του στομάχι ο χαζός
επειδή αγάπησε λαίμαργα πολύ τη Μαίρη.

       Η σάρκα στάζει στο μπαλκόνι, Έναστρον, 2023