Δικά μου οι Στίχοι, απ' το αίμα μου, παιδιά.
Μιλούνε, μα τα λόγια σαν κομμάτια 
τα δίνω από την ίδια μου καρδιά,
σα δάκρυα τούς δίνω από τα μάτια.  

Κ.Γ. Καρυωτάκης 

Μέσα απ' την ίδια την καρδιά μου δίνω κι εγώ 
τους στίχους.
Δεν ξέρω αν έγραψα για μένα
για σένα ή για τους άλλους γενικά
η ανάγκη με έσπρωξε σ' αυτό
ανάγκη πιο μεγάλη για ζωή για επιβίωση για ψωμί
για έρωτα
για μια εικόνα πριν τον θάνατο.
Αγρίμια, σαρκοβόρα δόντια
σε αίθουσες συνεδριάσεων
δοσοληψίες, δάνεια, δικόγραφα
ουρές του ΟΑΕΔ και του ΙΚΑ
ραντεβού στους συμβεβλημένους
υπό το φως της άσπρης λάμπας
ψυχές που στοιβάζονται
στις καρέκλες αναμονής τις σιδερένιες 
άδεια απογεύματα 
εφηβεία που προχώρησε και καλπάζει 
αναμονή για ένα εξάνθημα 
για έναν σπίλο που έγινε μελάνωμα
και κατέληξε ένα μαύρο άστρο στον ουρανό
ένα φως απόκοσμο
(θα) γράφω:
για κάποιους που τους δίνω από την ίδια την καρδιά μου
για λόγια σαν κομμάτια
ή για άλλους που βγαίνουν σα δάκρυα απ' τα μάτια

     Οι τρίτοι Σιδώνιοι, Εκάτη, 2018