- 2014
Ξεκλειδώνω την πόρτα
Ανάβω το φως
Από το ταβάνι κρέμεται η μνήμη
Σα σφαχτάρι
Σουρώνουν οι μέρες που έφυγαν
Τα χρόνια που έρχονται
Η υγρασία σαν φρέσκο αίμα
Πλημμυρίζει τα πλακάκια
Δεν ξέρω πώς να τη στεγνώσω
Η σιγαλιά του σπιτιού
Τραυλίζει δικαιολογίες
Δεν υπάρχει άλλη
Μνήμη σχεδόν πλήρης
Από τώρα και στο εξής
Μνήμη σχεδόν πλήρης, Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 2014
Περισσότερα από τον/την Κακάρογλου Λεωνίδας
-
Μνήμη σχεδόν πλήρης