[...]

Έχω γίνει πρώτος πληθυντικός
Φωνάζω τις νοσοκόμες για τον
καθετήρα μας
Ή που λερωθήκαμε
Που δεν στεκόμαστε όρθιες
Της εξηγώ ότι δεν είναι ρεζίλι αυτό
Φυσικά και δεν είναι ρεζίλι αυτό
Άλλοι έρπουν όρθιοι
Της λέω ψέματα να κάνει κουράγιο
Πως θα βγούμε σύντομα
και πρέπει να μην κλαίω μπροστά της
Να το παίζω πως όλα καλά
Να βρω μανιέρα
Έχασα μάνα και βρήκα μανιέρα
Δε σταματώ τα λογοπαίγνια
Είναι η πρώτη γραμμή άμυνας
Όποιος δεν το χει καταλάβει, τίποτα δεν
κατάλαβε
Κι αυτή παίζει πως δεν τα ’χει
καταλάβει όλα
Η μάνα μου, μανιέρα
Ήρθε και την είδε και ψυχολόγος
σιγά τη βοήθεια

[...]

     Αστικά δύστυχα, Θίνες, 2020