Ψάχνω μια φωτογραφία από το
διάστημα τραβηγμένη σε ημερομηνία
που ακόμα ζούσες. Καταλήγω σε μια
του 1990, Voyager 1, και ειρωνικά
σ’ ακούω να μου λες πως παίρνω τις
αποστάσεις μου από τα πράγματα,
μα εγώ απλά θέλω να στείλω το
βλέμμα μου στο κενό να ταξιδέψει, να
παγώσει όσο πρέπει, να μην πονάω
που όταν επιστρέψει δεν θα είσαι εκεί,
μα και κανέναν τους να μην ξεγελάσω,
μετεωρίτη να το περάσουν κι ευχή να
κάνουν.

Ντροπής πράγματα. 

      Αστικά δύστυχα, Θίνες, 2020