Άτιτλο 3.

Αντάρτικο 2
2016

Δεν θα ξεχάσω ρε.
Η συμμορία μου όλη,
θα πέσει εδώ.
Θα ξαπλώσει στο χώμα,
συνάφι περίεργων,
με το κεφάλι ψηλά,
να βρουν εύκολα το μέρος που θα κόψουν.
Θα λερώσουμε το μέταλλο ρε,
δεν θα βγαίνει απ’ τα πανιά και το δέρμα σας,
θα τρυπώσουμε,
σ’ όλες σας τις σχισμές.
Κι οι θησαυροί μας,
θα σταθούν κάτω από καστανιές κι έλατα,
δρύες και πλατάνια,
στο νερό σας θα στάζουν,
να κραυγάζουν,
πως εκεί στέκονται οι ρίζες.
Στις θέσεις τους.

 

Έτσι φτιάχνονται πάντα τα λάβαρα,
έτσι κερδίζονται οι αγώνες.
Κι αν περιφέρετε τα κεφάλια μας,
περίγελος θα γίνετε,
κανείς δε θα σκιαχτεί,
απ' το νερό τους θα ‘χουν πιει,
τις ρίζες θα ζηλεύουν,
τους καρπούς θα λαχταρούν.
Έχει σημασία πως έρχεται η ήττα σου.
Έχει και ρεβάνς.

 

       Αντάρτικο 2, Κουρσάλ Συνεργατικές Εκδόσεις, 2016

Περισσότερα από τον/την Γκιούλος Δημήτρης

Με την ευγενική υποστήριξη:
ΙΔΡΥΜΑ ΙΩΑΝΝΟΥ Φ. ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ

©2015-2024 poets.gr |

Επιμέλεια: Μάνια Μεζίτη

poets.gr

Χρονολογικά

Αλφαβητικά