αν δεν υπήρχαν γηρατειά δεν θα φοβόταν να σε χάσει

δεν είναι τόσο φοβερός του άλλου ο χαμός

όσο των πάντων ο αφανισμός η μοναξιά

και πάλι ψεύδεται

όλα κανείς βεβαίως τα παίρνει απόφαση

σιγά σιγά μαθαίνει

πως οι στιγμές αλλάζουν

η απώλεια της ένωσης υπάρχει εξαρχής

μέσα στην ένωση

του άλλου η απώλεια στην συνύπαρξη

κανείς δεν είναι ίδιος πριν και τώρα

εσύ εγώ

όχι γιατί ο χρόνος περνά και τίποτε δεν παραμένει

όχι γιατί αέναα το νέο αναζητούμε

αλλά γιατί τότε εσύ

λαχταρούσες εμένα

      Ομηρικά, Κέδρος, 2007