Κάποια στιγμή θα δεις τον Αργύρη απέναντι.
Φυλακισμένος πίσω από την τριανταφυλλιά
ζει ένα παγωμένο μάρμαρο
ποτισμένο υγρασία έκτης ώρας πρωινής.

Ο καφές του, μόνιμα κρύος στην κουπαστή,
καίει τους σπόρους στις γλάστρες
γεμίζει κάκτους τα πλακάκια
και γκριζάρει τον Λυκαβηττό.

Κι έτσι τα βράδια χαζεύει μια θερμάστρα
χαλασμένη εδώ και χρόνια
καθώς χύνεται στο κρεβάτι του
που ωρίμασε κι έγινε παγοκύστη.

     [2018]