Είδα μέσα στον άθλιο ύπνο μου
τον Σεφέρη
έναν ερμηνευμένο άντρα
με είπε μη ξαναγράψεις λέξεις εσύ
εγώ που τον λογάριαζα για φίλο
όμως έφυγα μη και γίνει φονικό
για πέντε κλεμμένες λέξεις
μετά πέρασα απ' την Αύρας
κατέβηκα με τα χέρια τα σκαλιά μέχρι
αυτό το Στάδιο
που με περίμενε η αγάπη μου
έτσι νόμιζα τότε
βεγγαλικά στο Ζάππειο
και η Μάρκου Μουσούρου στα μαύρα
ο τυχαίος ηθοποιός σκάλωσε στα άχρηστα κάγκελα
και η ηρωίδα στη ζωή της
ανοιχτά διαφράγματα ώσπου το φως να τσακίσει
και την τελευταία σκιά
ποιος είδε την τόσο κόκκινη διάθεση της μέρας
στο πέρασμα απ' την μια μεριά στην άλλη
μέσα στην αρχή του χειμώνα

     Τύχη και ανάγκη, Φίλντισι, 2013