Ορμηνεμένη απ' τα ιστορικά πουλιά των δρόμων
η Χάοσα η θεά
του κόσμου
ειρωνική
ακουμπάει απαλά τη γη που τη διώχνει
και στου χορού τις προτροπές
γελά
με γέλιο σκοτεινό
και ανερμήνευτο
η ορφανή του κοιμισμένου κόσμου
βουλιάζει σαν καράβι
κι απέναντι όλοι
εμείς
εμείς του ήλιου οι απομείναντες
ποιητή Σαχτούρη

      Τύχη και ανάγκη, Φίλντισι, 2013